Ο Δημήτρης Σαριδάκης γεννήθηκε το 1912 στην Κασταμονίτσα του Νομού Ηρακλείου Κρήτης. Από το 1937 έως το 1940, σπούδασε στην ΑΣΚΤ με δασκάλους τον Π. Μαθιόπουλο, τον Σπ. Βικάτο και τον Επ. Θωμόπουλο. Οι σπουδές του διακόπηκαν με την κήρυξη του πολέμου και την επιστράτευση και τελικά αποφοίτησε το 1945.

Το  1952 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής στη Λέσχη Ηρακλείου και έναν χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Ηράκλειο Κρήτης. Ασχολήθηκε κυρίως με την αγιογραφία, αναλαμβάνοντας πολλά και σημαντικά έργα από το 1954 έως το 1956. Συγκεκριμένα, τέσσερις εικόνες για το παρεκκλήσιο της Αγίας Όλγας στον ιερό ναό Αγίου Κωνσταντίνου Ομόνοιας, στον ναό Αγίου Τίτου στο Ηράκλειο Κρήτης, στον ναό Αγίου Δημητρίου λιμένος Ηρακλείου, στο παρεκκλήσι της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης κ.α. Συνεργάστηκε για ένα διάστημα με τον αγιογράφο Στέλιο Καρτάκη και είναι, επίσης, γνωστό ότι συχνά συμβουλευόταν τον Φώτη Κόντογλου για τις συνθέσεις του στην εκκλησιαστική ζωγραφική.

Ο Δημήτρης Σαριδάκης πέθανε το 1977. Μετά τον θάνατό του, σημαντικές αναδρομικές εκθέσεις του ζωγράφου οργανώθηκαν από την Ένωση Φιλολόγων νομού Ηρακλείου και υπό την αιγίδα του Δήμου και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στο Ηράκλειο Κρήτης. Σημαντική, ωστόσο, υπήρξε και η συμβολή του γιου του και επίσης ζωγράφου Μανώλη Σαριδάκη. Το 2005 η γενέτειρα του, η Κασταμονίτσα τίμησε τη μνήμη του ζωγράφου σε ειδική εκδήλωση, ενώ ο Δήμος Ηρακλείου έδωσε το όνομά του σε οδό της πόλης.