Η Ηρώ Κανακάκη γεννήθηκε στον Πειραιά το 1945, ενώ οι γονείς της κατάγονταν από το Αμάρι του Ρεθύμνου Κρήτης. Σπούδασε χαρακτική με υποτροφία στην ΑΣΚΤ (1965-1969) με τον Κώστα Γραμματόπουλο. Υπήρξε δραστήριο και ηγετικό στέλεχος του φοιτητικού κινήματος ως μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών της ΑΣΚ και ως μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας. Μάλιστα, τις πρώτες μέρες του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1967 συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο.

Πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση το 1972 στην Γκαλερί Ώρα, όπου ακολούθησαν εκθέσεις της το 1974, το 1977, το 1979 και το 1985, ενώ φιλοτέχνησε το εξώφυλλο του α’ τεύχους του περιοδικού «Αντί» που κυκλοφόρησε το 1972. Συνέχισε τις σπουδές της στο Croydon College of Art (1973-1975) με ειδίκευση στη μεταξοτυπία, στη λιθογραφία, στη χαρακτική, στη βιβλιοδεσία και στην ιστορία της Τέχνης. Εργάστηκε στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC και το 1980 εκπροσώπησε την Ελλάδα μαζί με άλλους συναδέλφους της στην Μπιενάλε του Παρισιού.

Επέστρεψε στην Αθήνα το 1989 και δίδαξε ως το θάνατό της στη Σχολή Βακαλό. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και υπήρξε μέλος του ΕΕΤΕ. Πέθανε το  1997 σε ηλικία 52 ετών. Μετά τον θάνατό της, το έργο της παρουσιάστηκε σε εκθέσεις στις Νέες Μορφές και στη Βακαλό το 1998.