«Ζωγραφίζω από τότε που με θυμάμαι. Αλλά από την εποχή που ξεκίνησα να εργάζομαι ως αρχιτέκτονας, η ζωγραφική αποτελούσε ένα αναγκαίο συμπλήρωμα της δουλειάς μου. Ήθελα να διασώσω τα παλιά κτίρια του Ηρακλείου, τα οποία κατεδαφίζονταν για να γίνουν πολυκατοικίες. Και αυτά ήταν πολλά, με αποτέλεσμα να ζωγραφίζω όλο και περισσότερο με την ελπίδα κάτι να μείνει. Αυτό, όμως, είχε ως συνέπεια να αγαπήσω εξίσου με το καθημερινό επάγγελμα, την ενασχόλησή μου με τη ζωγραφική. Σταδιακά, τα θέματα που με ενδιέφεραν, διευρύνθηκαν για να περιλάβουν, τοπία, νεκρές φύσεις, θαλασσογραφίες, απομεινάρια οικισμών από τα ταξίδια μου σε όλη την Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα. Η ζωγραφική μου είναι παραστατική με αφαιρετικά στοιχεία και εκφράζομαι κυρίως μέσα από ακουαρέλες και ακρυλικά χρώματα.

Ειδικά η ακουαρέλα έχει μεγάλες δυνατότητες -μέσα από τη διαφάνεια που τη χαρακτηρίζει- να αποδώσει το ελληνικό φως και την επίδρασή του πάνω σε όλα τα θεματικά αντικείμενα της ζωγραφικής μου: θάλασσες και λίμνες, βράχια και παραλίες, ουρανούς συννεφιασμένους, καθώς το ελληνικό φως με την χαρακτηριστική του διαφάνεια και τις χρωματικές εναλλαγές του αναδεικνύει την ζωγραφικότητα και των πλέον συνηθισμένων θεμάτων. Ζωγραφίζω το ίδιο θέμα στη διάρκεια της ημέρας με καθαρό ουρανό ή με σύννεφα και κάθε φορά προκύπτει μία διαφορετική και συχνά απρόβλεπτη σύνθεση σχημάτων και χρωμάτων. Αυτή η γοητεία που προέρχεται από την ανάγκη μου να εκφράσω αυτά τα θέματα με επαρκή σαφήνεια, εξισορροπείται με έναν αυτοσχεδιασμό που κάνει κάθε φορά το αποτέλεσμα απρόβλεπτο. Αυτό, δεν έπαψε ποτέ να με ενθουσιάζει. Ελπίζω να μοιραστούμε μαζί αυτόν τον ενθουσιασμό».