[Στην παραλία]

Ο ζωγράφος, αγιογράφος και σκηνογράφος Σπύρος Βασιλείου γεννήθηκε στο Γαλαξίδι το 1903. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ  (1921-1925) με τους Α. Καλούδη και κατόπιν μετά από κίνηση των φοιτητών της ΑΣΚΤ στην οποία μετείχε, για την ανανέωση της Σχολής, στο εργαστήριο του Νικόλαου Λύτρα. Υπήρξε μέλος τον καλλιτεχνικών ομάδων «Ομάδα Τέχνη» και «Στάθμη».  Ήδη από το 1924, ( με πρώτη παρουσίαση έργου του σε ομαδική έκθεση στο Ζάππειο, και κατόπιν στην έκθεση στο  φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου Αθηνών μαζί με τους Πολύκλειτο Ρέγκο, Σπύρο Κόκκινο και Αντώνη Πολυκανδριώτη, γνωστή ως «Έκθεση των Τεσσάρων», και το 1929 την πρώτη ατομική του έκθεση στην αίθουσα τέχνης Στρατηγοπούλου) και ως το τέλος της ζωής του παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ μεγάλη αναδρομική έκθεσή του πραγματοποιήθηκε στην ΕΠΜΑΣ το 1975. Συμμετείχε επίσης  σε διεθνείς διοργανώσεις όπως, στην Μπιενάλε της Βενετίας (1934, 1964), της Αλεξάνδρειας (1957) του Σάο Πάολο (1959 ), στην Τριενάλε στο Ν. Δελχί (1971), κ.ά., και έλαβε βραβεία για το έργο του όπως, για τα σχέδια για την αγιογράφηση του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη (1930) το Μπενάκειο Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, και το βραβείο Guggenheim του ελληνικού τμήματος της AICA (1960). Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολήθηκε με την αγιογραφία και τη χαρακτική κυρίως στα χρόνια της Κατοχής όταν  κυκλοφόρησε κρυφά ξυλογραφίες, εικονογραφημένα χειρόγραφα και χειρόγραφες εκδόσεις Ελλήνων ποιητών με πατριωτικό περιεχόμενο. Ασχολήθηκε επίσης με την σκηνογραφία (από το 1929 έως το 1984), με σημαντική συμβολή στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής σκηνικής αισθητικής. Εξέδωσε λευκώματα όπως, το 1934 το Γαλαξειδιώτικα Καράβια το οποίο επιμελήθηκε, ή το αυτοβιογραφικό Φώτα και σκιές το 1969. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά συγγράφοντας άρθρα για την τέχνη, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση όπως και με την γελοιογραφία (ψευδ. «Νήφων Μπεκρής»).  Διετέλεσε μέλος διαφόρων κριτικών επιτροπών και μετείχε επίσης στο Δ.Σ. της ΕΠΜΑΣ. Δίδαξε στην Παπαστράτειο Σχολή, στον Μορφωτικό Σύλλογο «Αθήναιον», και στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο(ΑΤΙ). Ο Σπύρος Βασιλείου πέθανε το 1985 στην Αθήνα. Ήταν ιδρυτικό  μέλος του ΕΕΤΕ.  Μεγάλα αφιερώματα στο έργο του μετά τον θάνατό του πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στην Αθήνα στο ΜΙΕΤ το 1989, στο αφιέρωμα «Η Αθήνα του Σ. Βασιλείου» στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων το 1995, κ.ά. Από το 2004 λειτουργεί το Μουσείο “Ατελιέ Σπύρου Βασιλείου” στον χώρο που υπήρξε το σπίτι του (οδ. Γουέμπστερ 5).