Νεκρή Φύση

Ο χαράκτης Βασίλης Χάρος γεννήθηκε το 1938 στα Κύθηρα. Από το 1962 έως το 1967, σπούδασε με υποτροφία του ΙΚΥ στην ΑΣΚΤ και συγκεκριμένα στο εργαστήριο χαρακτικής του Κ. Γραμματόπουλου και στο εργαστήριο βυζαντινής αγιογραφίας και νωπογραφίας. Το 1970 – 1973 συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία του ΙΚΥ στην École Nationale Supérieure des Beaux Arts στο Παρίσι, στο εργαστήριο λιθογραφίας του Dayez και βιτρό στο εργαστήριο του Diran.

Ως ιδρυτής της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών διετέλεσε πρώτος της πρόεδρος, ενώ υπήρξε και μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου, όπου διετέλεσε έφορος χαρακτικής, μέλος των επιτροπών κατάταξης και κρίσεων του ΕΕΤΕ, αντιπρόσωπος του ΕΕΤΕ σε επιτροπές του Υπουργείου Πολιτισμού, καθώς και μέλος επιτροπής των Πανελληνίων Εκθέσεων.

Μετά τις πρώτες του ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα (Κεραία 1965 και Ελληνοαμερικάνικη Ένωση 1968) και στο Παρίσι (1971 και 1972), το έργο του παρουσιάστηκε σε περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επιπλέον, συμμετείχε σε αρκετές, ομαδικές εκθέσεις, όπως στις Πανελλήνιες (1965-1975 και 1987), στις Μπιενάλε Χαρακτικής στο Sao Paulo 1969, στο Παρίσι 1972, στο Μπάντεν-Μπάντεν 1981 κ.α. Έλαβε, επίσης, διακρίσεις, όπως το α΄ βραβείο χαρακτικής της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών το 1970 και το α΄ βραβείο Σχεδίου της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης το 1967. Δημοσίευσε μελέτες για τη χαρακτική στον ημερήσιο τύπο, στο περιοδικό τέχνης «Ζυγός» και στο Χρονικό «Ώρα». Ο Βασίλης Χάρος πέθανε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 2000.